Kardeş kıskançlığı çocuklarda ilk olarak 2 yaş civarında görülür. Çeşitli bahanelerle ilgiyi kendi üzerine çekmeye çalışma, ebeveynlerden uzaklaşma, içe kapanma, yemek yememe, altını ıslatma, parmak emme, aşırı sinirli olma, okula gitmek istememe gibi davranışlar belirtileri arasında yer alır.
Öncelikle şunu bilmekte yarar var. Kardeş kıskançlığı tamamen yok edilemez, ancak azaltılabilir. Zaten önlemekten kastımız azaltmaktır. Kıskançlık azaldığı takdirde, tehlikeli bir tarafı kalmayacaktır. Çocuklarınız arasındaki kardeş kıskançlığını aşağıdaki önerileri dikkate alıp uygulayarak, minimum seviyeye çekebilirsiniz.
- Çocuk, evin tek çocuğu konumundayken her istediği yapılmamalı, çocuk şımartılmamalıdır.
- Çocuk, psikolojik olarak kardeşinin gelişine hazırlanmalı, daha bebek gelmeden çocukta kardeşine karşı sevgi oluşması sağlanmalıdır.
- Gelecek olan bebekle ilgili hazırlıklar abartılmamalıdır. Aksi halde çocuk, gelecek olan bebeğin kendisinden daha çok sevildiği hissine kapılabilir.
- Doğumdan sonra da, bebekle ilgilenirken, büyük çocuk ilgiden mahrum bırakılmamalıdır.
- Çocuğun yanında, bebeğe aşırı ilgi göstermekten kaçınılmalıdır.
- Çocuk, bebeğe zarar verebilecek herhangi bir davranışta bulunduğunda, sert tepki vermek yerine, çocuk uygun bir dille uyarılmalıdır.
- Çocuk, devamlı bebekten uzaklaştırılmaya çalışılmamalıdır.
- İki kardeş arasında kesinlikle kıyaslama yapılmamalıdır.
- Bebeğin bakımı ile ilgili işlerde, çocuğa da küçük sorumluluklar verilmelidir.
Sonuç olarak, bebek doğmadan önce, çocuk nasıl bir konumdaysa, bebek doğduktan sonra da o konumun korunmasına gayret edilmelidir.


Tarih: 12 Ocak 2009