Parmak emmek, çocukların doğdukları ilk aylardan itibaren görülebilen bir davranıştır. Önce kendini rahatlatma amacıyla yapılan bir davranışken, zamanla annenin yokluğunda veya rahatsızlık uyandıran her durumda ortaya çıkmaya başlar. Çocuk stresli olduğunda, duygularını ifade edemediği anlarda veya ebeveynlerden yeterli ilgi göremediğinde, gerginliğini bu şekilde ifade edebilir. 9. aydan itibaren bebeklerin, uykuları geldiğinde parmağını ağzına götürdüğü görülür. Yani bu dönemlerde uykuyla parmak emme arasında yakın bir ilişki bulunmaktadır. Parmak emmenin, en geç 5-6 yaşına kadar sona ermesi durumunda, herhangi bir zararı bulunmamaktadır. Ancak daha fazla sürerse, dişlerde deformasyona neden olabilmektedir.
Peki bunu nasıl önleyebiliriz?
Öncelikle parmağını emen çocuğu küçümsemenin, onu utandırmanın yanlış bir davranış olduğunu bilmek gerekir. Onun yerine olumlu davranışlara odaklanmalı, onu teşvik edici sözler söylenmeli, uyumadan önce yanlarına, benimseyebilecekleri oyuncak tarzı objeler konulmalıdır. Çocuğunuza sürekli ilgi göstermekten kaçınarak, bu alışkanlığın yanlış olduğunu, başkalarını gözüne hoş görünmeyeceğini basit bir dille anlatmanız gerekir. Çocuğa uygun dinlenme, oyun, geniş ve çeşitli faaliyet olanakları, kısacası meşgul olabilmeleri için ortamlar yaratılmalıdır. Çocuklara bu alışkanlığından dolayı şiddet uygulanmamalı ve çocuk batıl inançlarla korkutulmamalıdır. Onları, istedikleri takdirde bu alışkanlığı terkedebileceklerine inandırmanın da oldukça yararı vardır.


Tarih: 31 Aralık 2008